-
Mijn partner is vorig jaar werkeloos geworden. Hij heeft zijn fulltime baan verloren. Dit was voor hem een enorme klap. Hij werkte al bijna 15 jaar bij dezelfde werkgever en had het enorm naar zijn zin. Ik werk 3 dagen per week. We hebben twee kinderen van 11 en 13 jaar. Ik merk de laatste tijd dat mijn man depressief en agressief wordt en niet meer zo leuk naar mij en de kinderen reageert. In het begin hielp hij mij nog mee in het huishouden. Hij deed boodschappen of stofzuigde het huis wanneer dat nodig was. Ook hielp hij de kinderen met hun huiswerk. De laatste maanden merk ik dat hij steeds minder in het huishouden doet. Hij zit de hele dag te internetten en even boodschappen doen of stofzuigen is er niet meer bij. Ik maak me ook zorgen om hem. Hij zit soms depressief voor zich uit te staren en op een ander moment is hij heel agressief in zijn reacties naar mij en de kinderen. Ik schrik er soms van. We krijgen steeds meer ruzies over zijn gedrag en zelfs waar de kinderen bij zijn. Hij wil niet meekomen naar therapie. Ik wil daarom zelf eens met u praten over hoe we nu hier uit kunnen komen, want op deze manier gaat ons hele gezinsleven stuk.
-
Ons zoontje van 8 jaar komt de laatste tijd steeds stiller thuis. Ik vraag me af : moet ik me zorgen maken? Hij wil niet meer spelen met andere kinderen en trekt zich terug. Ik heb al met de school gesproken en gevraagd of dat hij misschien wordt gepest. Volgens de onderwijzeres is van pesten geen sprake. Ze weet dit zeker. Wat kan er met hem aan de hand zijn? Moet ik me zorgen maken? Wel is zijn opa een half jaar geleden plots overleden. Dit is voor de hele familie een heel verdrietige periode geweest. Vooral zijn oma had veel verdriet, en dat heeft ze nog steeds. Mijn zoontje had een goeie band met zijn opa. Moet hij het overlijden van zijn opa misschien nog verwerken? Is hij hier misschien nog niet overheen. Zou het daar mee te maken kunnen hebben? Ik maak me steeds meer zorgen om hem. Is gezins-therapie misschien een idee voor ons, want misschien heeft mijn man het overlijden van zijn vader ook nog niet verwerkt? Mijn partner zegt dat hij het wel verwerkt heeft, maar wil er niet over praten. Ik vind het erg moeilijk, want ik zie hem en ons zoontje veel verdriet hebben. Moet ik me zorgen maken? Graag wil ik hier met u over praten.
-
Mijn vriend wil veel dingen samen doen en ik wil ook graag dingen alleen doen. Hij wil dat ik mee ga naar zijn sport en dan zit ik uren aan de zijlijn te kijken. Hij wil dat ik telkens mee ga naar zijn vrienden en familie. Ik heb daar helemaal geen zin in. Hij maakt hier telkens ruzie over. Maar het is toch niet normaal dat ik overal mee naar toe moet en hij nooit iets alleen doet. Als ik een keer met een vriendin uit ga, dan blijft hij thuis op me wachten. Als ik na afloop vraag wat hij heeft gedaan antwoordt hij televisiekijken en wat internetten. Hij gaat nooit alleen op iets leuks af. Altijd wil hij dat ik mee doe. De relatie benauwd me. Ik wil best dingen samen met hem doen, maar hij hangt teveel aan mij. Hij heeft ook weinig vrienden en komt uit een kleine familie. Het lukt ons niet om hier samen over te praten. We eindigen telkens weer in verwijten en ruzies. Ondertussen lijkt de relatie alleen nog maar te bestaan uit gezeur, verwijten en ruzies. Seks hebben we ook al niet meer. Ik ben die ruzies en verwijten nu echt zat. Hoe kunnen we het anders aanpakken?