-
Ik ben een vrouw van 31 jaar en heb mijn leven lang al problemen met onzekerheid en angst. Ik durf niet goed voor mezelf op te komen. Ik kan moeilijk nee tegen mensen zeggen. Ik durf mijn grenzen niet duidelijk aan te geven en ga zo maar door. Ik ben onzeker over mijn werk, studie, relatie, over kleding kopen en de laatste jaren ook steeds meer over mijn uiterlijk. Ja, nu ik het hardop zeg, twijfel ik eigenlijk over van alles. Ik durf niet goed beslissingen te nemen en hierdoor stel ik veel uit. In mijn relatie krijg ik hierdoor ook problemen. Mijn partner zegt dat hij klaar is met mijn gedrag. Hij vindt dat ik nu eindelijk eens hulp moet gaan zoeken. Ik ben het met hem eens. Ik wil van die onzekerheid en angst afkomen. Ik heb al veel gelezen en ben ook bij de huisarts geweest. Ik heb een aantal gesprekken met de praktijk ondersteunster gehad maar daar kwam ik niet veel verder mee. Ik heb uw website gelezen en herken veel dingen die u benoemt. We willen kinderen nemen en ik vind dat ik voordat ik moeder word nu eindelijk eens van die onzekerheid en angst af moet. Graag wil ik een afspraak met u maken.
-
Sinds een maand of drie zit ik ziek thuis met een burn-out. De arbodienst heeft mij geadviseerd om hulp te zoeken. Ik ben al een paar keer bij een psycholoog geweest en heb wat adviezen gekregen, maar ik ben er niet verder meegekomen. Ik wil er vooral zelf uitkomen en dat is ook een van mijn valkuilen. Ik ben een behoorlijke perfectionist en daar heeft het natuurlijk ook mee te maken. Ook heb ik moeite met nee zeggen. Ik geef niet tijdig mijn grens aan. Hulp kan ik moeilijk aanvaarden. We hebben binnen onze organisatie ook te maken gekregen met een reorganisatie. Ik heb hier veel werk voor verzet. Ik zie nu achteraf wel waar het mis is gegaan. Ondertussen heb ik naast vermoeidheid ook andere klachten gekregen. Ik heb last van angst en paniek aanvallen en die hebben een grote impact op mijn partner en kinderen. Op zulke momenten weet ik gewoon even niet meer wat me overkomt. De huisarts heeft me wat antidepressiva voorgeschreven, maar daar wil ik niet mee doorgaan. De huisarts heeft mij ook uitgelegd dat ik wel weer psychologische hulp moet gaan zoeken. Ik heb gelezen dat u maatwerk levert en dat sprak mij wel aan. Graag zou ik met uw hulp eens willen kijken naar wat er nou misgaat. Ik wil graag een afspraak maken.
-
Ik ben 6 jaar geleden gescheiden en heb sinds 1 jaar een nieuwe partner. Ik heb twee zoontjes van 10 en 12 jaar oud. En hij heeft een dochter van 14 jaar en een zoon van 11 jaar. Ondertussen zijn onze ex-partners ook weer samen met een partner en kinderen. U begrijpt het is erg ingewikkeld. We hebben dus een nieuw samengesteld gezin. We hebben eens per 14 dagen de kinderen van mijn partner erbij en ik heb een co-ouderschap met mijn ex-partner. Dit co-ouderschap loopt redelijk goed. Zodra de kinderen van mijn nieuwe partner er in het lange weekend zijn gaat het hier tussen ons niet goed. Ik voel me op mijn tenen lopen. Vooral het contact met zijn dochter is moeilijk voor mij. Ze doet lelijk tegen me, snauwt tegen mij en als ik hier op een nette manier iets over zeg dan steunt mijn partner haar in plaats van mij. Ik voel me door zijn dochter uitgelachen. Het voelt allemaal zo naar aan. Het lijkt ondertussen een spel tussen ons geworden. Ik voel me heel verdrietig. Ik doe zo mijn best om het gezellig te hebben, om de harmonie te vinden, maar de simpelste dingen lukken niet. Graag zou ik met u praten over hoe we hier uit kunnen komen?