-
Ons zoontje van 8 jaar komt de laatste tijd steeds stiller thuis. Ik vraag me af : moet ik me zorgen maken? Hij wil niet meer spelen met andere kinderen en trekt zich terug. Ik heb al met de school gesproken en gevraagd of dat hij misschien wordt gepest. Volgens de onderwijzeres is van pesten geen sprake. Ze weet dit zeker. Wat kan er met hem aan de hand zijn? Moet ik me zorgen maken? Wel is zijn opa een half jaar geleden plots overleden. Dit is voor de hele familie een heel verdrietige periode geweest. Vooral zijn oma had veel verdriet, en dat heeft ze nog steeds. Mijn zoontje had een goeie band met zijn opa. Moet hij het overlijden van zijn opa misschien nog verwerken? Is hij hier misschien nog niet overheen. Zou het daar mee te maken kunnen hebben? Ik maak me steeds meer zorgen om hem. Is gezins-therapie misschien een idee voor ons, want misschien heeft mijn man het overlijden van zijn vader ook nog niet verwerkt? Mijn partner zegt dat hij het wel verwerkt heeft, maar wil er niet over praten. Ik vind het erg moeilijk, want ik zie hem en ons zoontje veel verdriet hebben. Moet ik me zorgen maken? Graag wil ik hier met u over praten.
-
De laatste jaren zijn mijn vrouw en ik behoorlijk uit elkaar gegroeid. We doen steeds minder samen en seks hebben we bijna niet meer. Er is telkens wel weer een reden waarom we geen gezellig avondje samen kunnen hebben. De ene keer is ze moe, de andere keer is een van de kinderen ziek, of ze is nog te druk met het werk. Als ik haar aanraak draait ze weg. Ook heb geprobeerd om er met haar over te praten, en gevraagd of ze nog seksuele gevoelens heeft. Ze zegt dat ze alleen seks kan hebben als ze volledig ontspannen is. Maar in ons gezin is er altijd drukte en weinig momenten dat alle kinderen niet thuis zijn. Ik heb zelfs een keer een vrije dag genomen, maar toen gaf ze aan dat ze in haar hoofd te druk was met haar werk. Ik begin te twijfelen of ze wel seks met mij wil hebben. Kan het zijn dat ze op mij is uit gekeken? Ik word er moedeloos van. Als ik er weer over begin, zegt ze dat ik niet meer van haar hou en we dan beter met de relatie kunnen stoppen. Dat is echt niet zo. Het gaat mij niet alleen om de seks. Hoe kunnen we hieruit komen, want ik wil haar niet kwijt.
-
Mijn partner en ik zijn nu 20 jaar samen en we doen niks meer samen. We hebben een druk gezin met 3 kinderen (15-12-9 jaar). De oudste is flink aan het puberen. Alle aandacht gaat naar de kinderen en niet naar onze relatie. Mijn partner noemt mij eigenlijk ook niet meer bij mijn voornaam. Ik ben papa en dat vind ik absoluut niet leuk. We doen niks meer samen. Er is telkens wel weer een reden waarom leuke uitjes niet doorgaan. Zij verwijt mij ook telkens dat ik te veel werk. Ik verwijt haar dat ze niet haar best voor mij doet. Ze doet geen moeite om samen met mij leuke dingen te doen. Ik krijg soms het idee dat ze het allemaal wel best vindt en dat ik niet moet zeuren. Ik zou zo graag willen dat het weer als in de begin jaren van onze relatie was. Toen deden we wel leuke dingen en hadden we een mooie tijd samen. En nu is het volgende gebeurd: Ik heb gechat op internet en contact gekregen met iemand waar ik mijn verhaal aan kwijt kon. Het is echt bij een paar chatgesprekken gebleven. Het stelde niets voor. Per toeval is mijn partner er achter gekomen en daarom zoeken we nu hulp bij jou. We hebben na fikse ruzie besloten dat we wel met elkaar verder willen, zeker om de kinderen. Is relatietherapie wel geschikt in onze situatie? Is het mogelijk om zo snel mogelijk een afspraak te maken?